Canim bebeğim, tatli kizim...
Tam bir sene önce 13:07'de dünyaya gelerek beni ve babani dünyanin en mutlu insanlari yaptin. Bu aşk o kadar yüce ki, koskoca bir sene nasil da hızlı geçmiş gitmiş. Dün gibi herşey: Heyecandan bütün gece uyuyamadim. Kalktim, aynaya, vücuduma, aslinda sana baktim, seni seyrettim aynadan. Uzun uzun konustum seninle karnimi okşayarak; önce duygularimi paylastim sonra da o gün bizi bekleyen olaylari. Sonunda kavusacagimiz gün gelmişti.Kırkbir haftalik bekleyiş sona erecekti. Sen de çok heyecanlıydin herhalde ki kıpır kıpırdın karnımda: "Anneciğim, bugün o mis kokunu içime çekeceğim, sen de bana sımsıkı sarılacaksın" der gibiydin. Ve o an gelmişti. 13:07' de sen doğdun ben de 15:30'da kucagima aldim seni. Güneş gibi doğdun bebeğim yüreğime. O an hissettim kontrolsüz akan gözyaşlarımı. Ve yine o an hissettim içimden fışkıran sevgiyi. Mis kokunu içime çektim, pamuk tenine dokundum, minik ellerini tuttum sıkı sıkı, sarıldım simsicak. Ve ağzımi doldura doldura, yüreğimden taşıra taşıra söyledim: ''canimmmmm hoşgeldin".
İyi ki geldin güzelim, hos geldin sefalar getirdin. Seni çok seviyorum. Hayat sana mutluluk, saglik ve huzur getirsin bebeğim. Her zaman ayaklarının üzerine bas, kendine güven ve başin dik yürü güzelim. Hicbir zaman keşke dememek için, içinden geldiği gibi davran. Ne kadar çok sevildigini sen de çok güzel hissediyorsun şu anda, sen de hep sev ve insan biriktir annecigim. Hayattan insanin eline kalan tek şey ömrü boyunca etrafinda var olan ailesi ve gerçek dostlarıdır. Yüzündeki gülücükler ve yüreğindeki sevgi daim olsun. Seni çok seviyorum meleğim benim.
Annen Nilo
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder