Kolay değildir birine"canim" demek, "kanim,sevgilim, kocam"demek. Anlami derindir çünkü, gerçekten içten hissederek söylersin. Söylemek için ağzını her açtığında, derinlerden, taaa icerlerden bir yerden gelir kelimeler, dudaklarinda birleşir sevdiğine fisildarsin:"canim, kanim, sevgilim, kocam" diye....
Dedim ya kolay değildir bunlari söylemek. Narindir çünkü, incinir her önüne gelene soylersen. Tükenir çünkü anlamsiz, hoyratça kullanirsan... Söylüyorsan bu kelimeleri, yürekten seviyorsun demektir. Ağzını doldura doldura, yüreğini taşıra taşıra söyleyeceksin; adamm gibiii, mertçe, korkusuzca...
Korkusuzca diyince bir de bunlari hiç soyleyemeyenler vardir. Aşklarından ölseler bile agizlarindan çıkacak bir minicik sevgi sözcüğüne hasret, nöbet tutar sevenler, belki ufacik bir şey duyarım diye... Sevgini göstermiyorsan, paylasmiyorsun, içinde tutuyorsun demektir. Icinde tuttuğun sevgi, aşk neye yarar paylaşarak arttirmadikca, içinde büyütmedikce...
Neyse ki biz sansliyiz. Icimizde tutmak yerine, defalarca haykiriyoruz birbirimize. Yüreğimiz dolup taşıyor zaten soylemek zorundayiz ki taşsin da yerine yeniden dolmaya devam etsin günlerce, aylarca, yillarca. Yillandikca daha da güzel oluyor. Evet sevgilim senin de dediğin gibi biz bulduk birbirimizi ve uzun aşk "yolunda" yürüyoruz birlikte, el ele, göz göze... Gözlerimiz kavustukca fisildiyorlar birbirlerine..."seni seviyorum" diye...Ellerimiz biraz daha kavriyor birbirini "yolumuzda" ilerledikçe...
Ve iyi ki doğmuşum ki seninle olmuşum, seni sevmisim. Çünkü elim elini, yuregim yüreğini çok sevdi. "Canim sevgilim" çok teşekkür ederim, sen de iyi ki varsin, iyi ki benimsin ebedi aşkım, yoldasim. Bu guzel yolda elele yuruyecegimiz nice senelere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder